Πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια, η ομάδα με την οποία θα ασχοληθούμε σήμερα, μεσουρανούσε και διεκδικούσε παρέα με τους αχτύπητους τότε Μπουλς του Τζόρτναν, όλους τους τίτλους. Το αποτέλεσμα δεν ήταν ποτέ θετικό για αυτή την ομάδα, ωστόσο ακόμα και έτσι πάντα κατάφερνε να αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της και να έχει στο ρόστερ της σπουδαία ονόματα. Όλα αυτά μέχρι το καλοκαίρι, αφού πλέον η ομάδα που αγωνίστηκαν επί δεκαετίες παίκτες όπως ο Κάρλ Μαλόουν και ο Τζόν Στόκτον αποτελεί παιδική χαρά.  Για όσους δεν καταλάβετε αναφέρομαι στη Γιούτα Τζάζ, μία ομάδα που το όνομα της είναι πιο βαρύ από πολλές άλλες, ωστόσο η ιστορία δεν την έχει επιβραβεύσει ποτέ.

Οι φίλοι της ομάδας αυτής, εκτός Αμερικής, σπανίζουν, αφού άπαντες ήταν φάν του μεγάλου Τζόρταν όταν η Τζάζ ήταν μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Έχοντας το καλύτερο δίδυμο κοντού ψηλού στον κόσμο, μέχρι και σήμερα δεν υπήρχε ομάδα που δεν υποκλίνονταν στα τρομερά παιδιά του Τζέρι Σλόαν. Ακόμα και τότε όμως, όταν οι δύο σουπερ σταρ αποχώρησαν, δύο νέοι αστέρες φόρεσαν την φανέλα αυτής της ιστορικής ομάδας. Ντερόν Ουίλιαμς και Κάρλος Μποουζερ αγωνίστηκαν για χρόνια πλάι πλάι με την φανέλα των Μορμόνων. Τότε όμως τα πράγματα δεν κύλισαν καλά, αφού ο Ντερόν την είδε Τζόρταν, και ανάγκασε τον μεγαλύτερο προπονητή ίσως μετά τον μέγα Φίλ, Τζέρι Σλόαν να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.  Όπως γνωρίζετε, πλέον στην ομάδα δεν υπάρχει ούτε ο Κάρλος (Σικάγο) ούτε ο Ντερόν (Νέτς) και άπαντες έλπιζαν σε ανεύρεση νέων ταλέντων για να ανέβει ξανά η ομάδα επίπεδο.

Έγινε και αυτό. Τζέφερσον και Μίλσαπ τα τελευταία χρόνια αποτελούσαν με διαφορά το καλύτερο δίδυμο ψηλών στον κόσμο. Ο πρώτος, ένας καλοδουλεμένος σέντερ ο οποίος σκόραρε όπως ήθελε και ο δεύτερος ένας δυναμικός πάουερ φόργουρντ ο οποίος δεν άφηνε ούτε κουνούπι να περάσει κάτω από την ρακέτα. Δυστυχώς όμως για τους φίλους των Τζαζ, φέτος αποχαιρέτισαν και αυτοί την ομάδα αφήνοντας όλους τους φίλους των Μορμόνων με το παράπονο. Η ομάδα που κάποτε είχε στις τάξεις της Στόκτον και Μαλόουν, σήμερα απλά ελπίζει να μην τερματίσει στην τελευταία θέση του ΝΒΑ. Κρίμα για αυτή την ομάδα, αφού δεν το κρύβω ότι τον καιρό του Τζόρταν ήταν από τις συμπάθειες μου.